Türk Edebiyatında Habname Türü Eserler ve Maanzade Mahmud Nedim in İskender-i Kebir e Dair Hâb-nâme si

Habname, habiye, vakıname gibi adlarla anılan eserler görülen ya da görüldüğü söylenen rüyaları hikâye eden ve belli bir amaca yönelik olarak yazılan metinlerdir. Türk edebiyatında Ömer Fuʽadî, Alaşehirli Veysî, Haşmet Pertev Paşa’nın bu konuda verdikleri eserlere 19. asırda yeni habname daha eklenmiştir. Yeni tespit edilen eser Maanzade Mahmud Nedim’e aittir. Müellifin Makedonyalılara hediye takdim ettiği Hâb-nâme 1333 (1914-15) yılında İstanbul’da neşredilmiştir. Eser iki bölümden oluşmaktadır. Müellif ilk bölümde rüyasını anlatmış, eseri nasıl ne zaman yazdığı hakkında bilgi vermiştir. İkinci ise İskender-i Kebir’in Arapça nutkunun Türkçesi vardır. Nedim’in rüyası kişiler, mekân, konu itibarıyla oldukça ilginç metindir. Zira Makedonyalı hükümdar, Arapların meşhur panayır yeri Ukaz’da, en tanınmış ediplerine Arap halkına hitap etmiş Avrupalılardan şikâyette bulunmuştur. Şikâyet konusu Avrupalıların İskender’in mirasına sahip çıkmamasıdır. Makalede söz rüya metni hitabesi üzerinde durulmuştur.